Piotr Fronczewski

Jeden z najwybitniejszych i najpopularniejszych polskich aktorów teatralnych, radiowych i filmowych, doskonały w rolach dramatycznych i komediowych, mistrz kabaretu literackiego i piosenki aktorskiej, artysta znany dorosłym i dzieciom. Warszawską Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza – której dziś, jako Akademii Teatralnej, jest profesorem – ukończył w roku 1968, ale już jako dwunastolatek zadebiutował w filmie „Wolne miasto” Stanisława Różewicza.

Ma w swoim dorobku blisko dwieście ról w serialach telewizyjnych i filmach fabularnych oraz ponad sto ról w teatrach i Teatrze Telewizji. Laureat ponad dwudziestu nagród filmowych, otrzymał między innymi Złote Grono (1979), Złotą Kaczkę (1985) i Złoty Mikrofon (1988) oraz Nagrodę  Feliks Warszawski (2004) za najlepszą rolę męską Edypa w „Królu Edypie” Sofoklesa w reż. Gustawa Holoubka i Fredericka w „Fredericku czyli bulwarze zbrodni” Erica-Emmanuela Schmitta w reż. Wojciecha Adamczyka w Teatrze Ateneum w Warszawie. W roku 2007 został laureatem Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida za rolę Porfirego w „Zbrodni i karze” Fiodora Dostojewskiego w reż. Barbary Sass oraz Nagrody za najlepszą rolę męską – Jürgena Stroopa w „Rozmowach z katem” według Kazimierza Moczarskiego w reż. Macieja Englerta – na VII Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie. Jest czterokrotnym laureatem Nagrody dla najpopularniejszego aktora telewizyjnego Wiktor oraz Superwiktora.

Przez dziesięć lat grał w serialu „Rodzina zastępcza”, popularność przyniosły mu także występy w kabaretach, m.in. w telewizyjnym Kabarecie Olgi Lipińskiej i w Kabarecie „Pod Egidą” Jana Pietrzaka. Ceniony za charakterystyczne role w słuchowiskach radiowych i dubbingu. Grał na scenach teatrów warszawskich: Narodowego za dyrekcji Adama Hanuszkiewicza (1968-1969), Współczesnego w zespole Erwina Axera (1969-1973), Dramatycznego za dyrekcji Gustawa Holoubka (1973-1983), Teatru Studio w zespole Jerzego Grzegorzewskiego (1984-1987) i Teatru Polskiego w zespole Kazimierza Dejmka (1987), a od roku 1991 w zespole Teatru Ateneum.

Obecnie występuje w spektaklach „Kolacja dla głupca” Francisa Vebera w reż.  Wojciecha Adamczyka i „Stacyjka Zdrój” Jeremiego Przybory i Jerzego Wasowskiego w reż. Adama Opatowicza i Andrzeja Poniedzielskiego w Teatrze Ateneum oraz w „Skarpetkach, opus 124” Daniela Colasa w reż. Macieja Englerta w Teatrze Współczesnym. Ostatnio wystąpił w Teatrze Telewizji w spektaklu Juliusza Machulskiego „Przerwanie działań wojennych”, a na ekranach kin w filmie Antoniego Krauzego „Czarny czwartek. Janek Wiśniewski padł”. W Teatrze 6.piętro grał w spektaklu EDUKACJA RITY Willy’ego Russella w reż. Macieja Wojtyszki, zagrał reż w filmowym thrillerze „Sęp” według scenariusza i w reżyserii Eugeniusza Korina.

W Teatrze 6.piętro w Warszawie wraz z Krzysztofem Kowalewskim gra tytułową rolę w spektaklu SŁONECZNI CHŁOPCY” Neila Simona w reżyserii Olgi Lipińskiej.